Şundan emin olun çok kişiyiz.
Garip bir şekilde arttı sayımız. Biliyorum aklınızda "NEDEN, NEDEN BENİM ÇOCUĞUM, BEN NEREDE YANLIŞ YAPTIM" soruları var. İlk öneri.. unutun bunları, çocuğunuzun tıbbi araştırmalarda istatistiksel kayıt olmasının bir önemi yok. Asıl soru "BEN ŞİMDİ NE YAPACAĞIM" olmalı.
Bu noktada şunu belirtmeliyim, ben ne çocuk psikiatrı, ne pedogog, ne de konuşma terapistiyim. Ben sadece ve sadece anneyim. Çocuğunun belki çok talihsiz bir şekilde bir çarkın içine çekilmeye çalışıldığını gören, genellemiyorum ama çocukların üzerinden para kazanan dehşet büyük bir endüstrinin varlığının farkına varan, ilaçlanıp kavanoz gibi raflara dizilen çocuklara kahrolan bir anneyim yalnızca.
Hiç birinize tıbbi yardım almayın, çocuğunuzu sakın doktora, eğitime götürmeyin demiyorum. Söylemek istediğim sadece paniğe kapılmayın, koşulsuz teslim olmayın, okuyun, araştırın, aklınızın ve kalbinizin olur demediği hiçbir şeye evet demeyin. Çocuklarımız denek değil. Psikosomatik ilaçların bebek kullanıcıları değil.
Sevginizi, sabrınızı, emeğinizi ve kimi zaman kızgınlığınızı esirgemeyin. Unutmayın onlar olması gerekeni değil annelerini istiyorlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder