29 Eylül 2010 Çarşamba

Onlar kelime değil şarkı

İlginç bir şey oldu bu gün paylaşmak istedim.

Kızım konuşmadan önce şarkı söylemeye başladı. Popüler şarkılar, incecikten bir kar yağar tozar Elif diye, ninniler, çocuk şarkıları... İlk şarkısı Ali babanın çiftliği idi. Şarkıyı ben söylerdim ve ister karıştırıp söyleyeyim, ister sırayla... kedi dediğimde miyav, köpek dediğimde hav, arı dediğimde vız derdi  daha yaşına varmamışken.

Bülbül gibi şakıyordu şakımasına da, hani konuşmak? Yok!

Bu gün okulda öğretmeni bir parça okumuş sonra da sınıfa sormuş "bu bir masal mı yoksa öykü mü?" diye... Elif' in parmak havada sınıf susuyor. Öğretmen söz verince cevabı yapıştırmış "öykü" diye.

Öğretmeni akşam bana sordu "biliyor mu yoksa attı da tuttu mu?" diye. Ben de Elif' e sordum. Cevap ilginçti.

- "Mış" demiyor, "du" diyor.. öyleyse öykü, masal olsa "mış" derdi...

Haydi bakalım... Günlük yaşamda olanlar öykü, olağanüstü olanlar masal diye anlat istersen. Ya da masal kipi ile öykü kipini tanımla...

Dilimizin, ve bütün dillerin şarkısı var aslında. Benim kızım konuşmaları şarkı gibi algılıyor, tonlamalar şarkı gibi, kimi zaman sevinçli, kimi zaman üzgün, kimi zaman kızgın...Şarkımızı duyan var mı?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder